|
0193 Gelir Vergisi Kanunu
(GVK.)
|

06.01.1961 10700
|
|
Kabul Tarihi |
31.12.1960 |
DÖRDÜNCÜ KISIM
VERGİNİN TARHI
YEDİNCİ BÖLÜM
ORTALAMA KAR HADDİ, ASGARİ GAYRİSAFİ HASILAT ve GİDER ESASLARINA GÖRE GELİR TAYİNİ
Madde 0113: Gider esası
(Maddenin 19.07.2019 tarih ve 30836 Mükerrer Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 7186 Sayılı Kanun ile Değişmeden önceki şekli) (2995 sayılı Kanunun 4 üncü maddesiyle yürürlükten kaldırılmıştır.)
Madde 0113: Gider esası
(2995 sayılı Kanunun 4 üncü maddesiyle yürürlükten kaldırılmadan önceki şekli.) (1. Fıkra: 24.12.1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunun hükmüdür.) Mükelleflerce yıllık beyannamede gösterilen veya vergi incelemeleri sırasında tespit olunan gelir, mükelleflerce bildirilen veya vergi incelemeleri sırasında tespit olunan 91 nci maddeye göre beyanı mecburi giderlerin toplamından düşük bulunduğu ve düşüklük miktarı 10.000 lirayı aştığı takdirde, 10.000 lirayı aşan kısmı; beyannamenin ilgili bulunduğu dönem içinde elde edilmiş ve vergisi ödenmemiş gelir sayılır ve bu miktar üzerinden ikmalen vergi tarh olunur.
(26.06.1964 tarih ve 484 sayılı Kanunun hükmüdür.) Şu kadar ki, incelemede noksan görülen ve kesin miktarı maddi delillere göre tesbit edilemiyen gider unsurlarının miktarı Takdir Komisyonunca tayin olunur.
(26.06.1964 tarih ve 484 sayılı Kanunun hükmüdür.) Bu hükme göre tarhiyat yapılabilmesi için beyannamede gösterilen giderlerin incelenmesi ve giderlerdeki fazlalığın servetten yapılan harcama ile, borçla veya başka bir kaynaktan karşılandığının mükellef tarafından inceleme sırasında izah olunamaması şarttır.
Madde 0113: Gider esası
(1. Fıkranın: 24.12.1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunla değişmeden önceki şekli.) (26.06.1964 tarih ve 484 sayılı Kanunun hükmüdür.) Mükelleflerce yıllık beyannamede gösterilen veya vergi incelemeleri sırasında tesbit olunan gelir, mükelleflerce bildirilen veya vergi incelemeleri sırasında maddi delillere istinaden tesbit olunan 91 inci maddeye göre beyanı mecburi giderlerden düşük bulunduğu ve düşüklük miktarı 1000 lirayı aştığı takdirde, aşan miktarın tamamı, beyannamenin ilgili bulunduğu dönem içinde elde edilmiş ve vergisi ödenmemiş gelir sayılır ve bu miktar üzerinden ikmalen cezasız vergi tarh olunur.
Madde 0113: Gider esası
(26.06.1964 tarih ve 484 sayılı Kanunla değişmeden önceki şekli.) (31.12.196O tarih ve 193 sayılı Kanunun hükmüdür.) Mükelleflerin yıllık gelir beyannamelerinde gösterdikleri gelir ile bildirilen veya vergi incelemeleri sırasında tesbit olunan 91 inci maddeye göre beyanı mecburi giderler arasında, açık bir düşüklük bulunduğu takdirde, beyan olunan gelir yerine, Takdir Komisyonunca takdir olunacak gelir, tarhiyata esas tutulur.
Bu madde hükmüne göre işin komisyona sevk edilebilmesi ve komisyonca takdir yapılabilmesi için,
- Beyanname incelenmesinin Maliye Müfettişi veya Hesap Uzmanı tarafından yapılması;
- Açığın, servetten yapılan sarfiyatla, borçla veya başka bir kaynaktan kapatıldığının, mükellef tarafından izah olunamaması;
- Gerçek gelirin, inceleme ile tesbit edilememiş bulunması şarttır.
Vergi incelenmesinde; gerçek gelirin, mükellefin beyanından fazla olduğu tesbit edildiği ahvalde, giderlerle mukayesede, mükellefin beyanı yerine, tesbit olunan gelir esas tutulur.
Komisyonca takdir olunacak gelir, mükellefin bildirdiği veya inceleme ile tesbit olunan giderden az ve iki katından çok olamaz.