|
0818
Borçlar Kanunu
(BK.)
|
29.04.1926
359
|
|
Kabul Tarihi
|
22.04.1926
|
|
! Mülga İçerik !
BİRİNCİ KISIM
Umumi Hükümler
DÖRDÜNCÜ BAP
Borçların Nevileri
ÜÇÜNCÜ FASIL
Pey Akçesi, Zamanı Rücu, Ücret Tevkifi ve Cezai Şart
(A) Pey Akçesi Ve Zamanı Rücu
Madde 0156:
Bir kimse pey akçesi verdiği takdirde, bunu zamanı rücu olarak değil; belki akdin inikadına delil olmak üzere vermiş addolunur.
Hilafına mahalli adet veya mukavele olmadıkça, pey akçesini alan, matlubuna mahsup etmiyerek onu muhafaza eder.
Zamanı rücu şart edildiği halde, akitlerden her biri akitten rücu salahiyetini haiz addolunur. Pey akçesi vermiş olan rücu ederse, verdiğini terk eder ve pey akçesini almış olan rücu ederse, aldığının iki mislini iade eder.
