|
1219 Tababet ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun
|

14.04.1928 863
|
|
Kabul Tarihi |
11.04.1928 |
|

1219 Tababet ve Şuabatı San'atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun
|
|
İKİNCİ FASIL
Diş Tabipleri ve Dişçiler
Madde 0041:
(Maddenin 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Kanunla Değişmeden önceki şekli)
(10.06.2004 tarih ve 25488 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 5181 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle değişen şekli.) Kişisel çıkar amacı olmasa bile diplomasız olarak diş hekimliği mesleğine ilişkin herhangi bir muayene veya müdahale yapan, diş hekimliği klinik hizmetleri ile ilgili işyeri açanların meslek icraları durdurulur. Bu kimseler hakkında üç yıldan beş yıla kadar hapis ve birmilyar liradan üçmilyar liraya kadar ağır para cezasına hükmolunur. Ayrıca işyerlerinde bulunan ve münhasıran diş hekimliği mesleğini icra etmekte kullanılan araç ve gereçler kime ait olursa olsun müsadere edilir.
Madde 0041:
(10.06.2004 tarih ve 25488 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 5181 sayılı Kanunun 1 inci maddesiyle değişmeden önceki şekli.) (14.06.1989 tarih ve 3575 sayılı Kanunun 1 inci maddesi hükmüdür.) Kişisel çıkar amacı olmasa bile diplomasız olarak diş hekimliği mesleğine ilişkin herhangi bir muayene veya müdahale yapan, diş hekimliği klinik hizmetleri ile ilgili işyeri açan, diş hekimliği veya diş protez teknisyenliği ile ilgili ağız veya çene yüz protezleri ile ortodontik tedavi aygıtlarını imal eden veya imal ederek satan kimselerin, meslek icrası durdurulur, işyerlerinde bulundurdukları diş hekimliği ile ilgili araç ve gereçleri müsadere olunur ve bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasına hükmolunur. Bu suretle meslek icrası sonucunda Türk Ceza Kanunu itibariyle daha ağır cezayı müstelzim bir fiil işlenmiş olduğu takdirde, o fiile mahsus ceza verilir.