1319 Emlak Vergisi Kanunu (EVK.)		11.08.1970 13576
	Kabul Tarihi	29.07.1970

1319. EVK.

BİRİNCİ KISIM
BİNA VERGİSİ

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
VERGİNİN TARH ve TAHAKKUKU

Madde 0010: Beyan esası

(09.04.2002 tarih ve 4751 sayılı Kanunun 7/b maddesiyle yürürlükten kaldırılmadan önceki şekli.) (2587 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi hükmüdür.) Bina Vergisi, mükelleflerin yazılı beyanı üzerine tarh ve tahakkuk ettirilir.

Şu kadar ki, mükelleflerin beyan edecekleri değerler Maliye ve Bayındırlık bakanlıklarınca müştereken tespit ve ilan edilecek bina metrekare normal inşaat maliyet bedelleriyle bu Kanunun 20 nci maddesine göre bulunacak arsa veya arsa payı değeri esas alınarak, 31 nci madde uyarınca hazırlanmış bulunan tüzük hükümlerinden yararlanılmak suretiyle hesaplanacak maliyet bedelinden düşük olamaz. Düşük beyanda bulunulması halinde, mükellefin beyanı vergi dairesince maliyet bedeline yükseltilerek tahakkuka esas alınır ve mükellefe bildirilir. (Son cümle: 22.07.1998 tarih ve 4369 sayılı Kanunun 82 nci maddesiyle 01.01.1998 tarihinden geçerli olmak üzere 29.07.1998 tarihinde yürürlükten kaldırılmıştır.)

Geçici ve daimi muafiyetten faydalanacak olanların da beyanname vermeleri mecburidir.

Bir vergi dairesi faaliyet bölgesi içindeki bir mükellefe ait binalar aynı beyannamede birleştirilerek beyan olunur.

Madde 0010: Beyan esası

(2. paragrafın son cümlesinin 22.7.1998 tarih ve 4369 sayılı Kanunun 82 nci maddesiyle 1.1.1998 tarihinden geçerli olmak üzere 29.7.1998 tarihinde yürürlükten kaldırılmadan önceki şekli) Vergi dairesince hesaplanan miktar ile mükellefin beyanı arasındaki farka kusur cezası uygulanır.