|
1319
Emlak Vergisi Kanunu
(EVK.)
|
11.08.1970
13576
|
|
| Kabul Tarihi |
29.07.1970 |
| |
1319. EVK.
|
|
İKİNCİ KISIM
ARAZİ VERGİSİ
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
VERGİNİ TARH ve TAHAKKUKU
Madde 0020: Beyan esası
(09.04.2002 tarih ve 4751 sayılı Kanunun 7/b maddesiyle yürürlükten kaldırılmadan önceki şekli.) (2587 sayılı Kanunun 7 nci maddesi hükmüdür.) Arazi Vergisi, mükelleflerin yazılı beyanı üzerine tarh ve tahakkuk ettirilir.
(3239 sayılı Kanunun 107 nci maddesiyle değişen ve 11.12.1985 tarihinde yürürlüğe giren fıkra) şu kadar ki; mükelleflerin arsalar ve arazi ile ilgili olarak beyan edecekleri değerler, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun asgari ölçüde birim değer tespitine ilişkin hükümlerine göre takdir komisyonlarınca her mahalle ve arsa sayılacak parsellenmemiş arazide her köy için cadde, sokak veya değer bakımından farklı bölgeler, arazide her il veya ilçe için arazinin cinsi (Kıraç, taban ve sulak) itibariyle takdir olunan birim değerlere göre hesaplanan miktardan düşük olamaz. Düşük beyanda bulunulması halinde, mükellefin beyanı vergi dairesince birim değere göre hesaplanan miktara yükseltilerek tahakkuka esas alınır ve mükellefe bildirilir. (22.07.1998 tarih ve 4369 sayılı Kanunun 82 nci maddesiyle ve 01.01.1998 tarihinden geçerli olmak üzere 29.07.1998 tarihinde yürürlükten kaldırılmıştır.)
(3239 sayılı Kanunun 107 nci maddesiyle değişen ve 11.12.1985 tarihinde yürürlüğe giren şekli) İkinci fıkra hükmü, turistik bölgelerdeki cadde, sokak veya değer bakımından farklı bölgelerde ilgili valilerce tespit edilecek pafta, ada veya parseller için yapılacak takdirler hakkında da tatbik edilir.
Geçici ve daimi muafiyetten faydalanacak olanların da beyanname vermeleri mecburidir.
Ancak Devlete ait arazi için beyanname verilmez.
Bir vergi dairesi faaliyet bölgesi içindeki bir mükellefe ait arazi bir beyannamede, arsalar ise ayrı bir beyannamede birleştirilerek beyan olunur.
Madde 0020: Beyan esası
(22.7.1998 tarih ve 4369 sayılı Kanunun 82 nci maddesiyle ve 1.1.1998 tarihinden geçerli olmak üzere 29.7.1998 tarihinde yürürlükten kaldırılmadan önceki son cümle) Vergi dairesince hesaplanan miktar ile mükellefin beyanı arasındaki farka kusur cezası uygulanır.
