|
2004
İcra ve İflas Kanunu
(İİK.)
|
19.06.1932
2128
|
|
| Kabul Tarihi |
09.06.1932 |
|
2004
İcra ve İflas Kanunu
|
|
III. Müşterek Hükümler
Madde 0036: İcranın geri bırakılması için verilecek mühlet
(3) (Fıkranın 30.11.2021 tarih ve 31675 Sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 7343 Sayılı Kanunun 5. Maddesi ile Değişmeden önceki şekli) Ücreti ilgililer tarafından verilirse bölge adliye mahkemesi veya Yargıtayca icranın geri bırakılması hakkındaki karar icra dairesine en uygun vasıtalarla bildirilir.
III. Müşterek Hükümler
Madde 0036: İcranın geri bırakılması için verilecek mühlet
(18.03.2005 tarih ve 25759 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 5311 sayılı Kanunun 5 inci maddesiyle başlığı ile birlikte değişen ve 01.06.2005 tarihinden geçerli olarak yürürlüğe girmeden önceki şekli.) (18.02.1965 tarih ve 538 sayılı Kanunun 19 uncu maddesi hükmüdür.) İlamı temyiz eden borçlu hükmolunan para veya eşyanın resmi bir mercie depo edildiğini ispat eder yahut hükmolunan para veya eşya kıymetinde mercice kabul edilecek menkul rehin veya esham veya tahvilat veya gayrimenkul rehin veya muteber banka kefaleti gösterirse veya borçlunun hükmolunan para ve eşyayı karşılayacak malı mahcuz ise icranın geri bırakılması için Yargıtaydan karar alınmak üzere icra memuru tarafından kendisine münasip bir mühlet verilir. Bu mühlet ancak zaruret halinde uzatılabilir.
Borçlu, Devlet veya adli müzaherete nail bir kimse ise teminat göstermek mecburiyeti yoktur.
Ücreti ilgililer tarafından verilirse Yargıtayca icranın geri bırakılması hakkındaki karar icra dairesine telgrafla bildirilir.
Nafaka hükümlerinde böyle bir mühlet verilemez.
Yargıtayca hüküm bozulduğu takdirde borçlunun müracaatı üzerine, bozmanın mahiyetine göre teminatın geri verilip verilmiyeceğine mahkemece kesin olarak karar verilir.
Yargıtayca ilamın onanması halinde, alacaklının talebi üzerine, başkaca muameleye hacet kalmaksızın teminata konu olan para alacaklıya ödenir, mal ve haklar ise, malın nev'ine göre icra memurluğunca paraya çevrilir. İlam alacaklısının teminat üzerinde rüçhan hakkı vardır.
III. Müşterek Hükümler
Madde 0036: İcranın geri bırakılması için verilecek mühlet
(18.02.1965 tarih ve 538 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle değişmeden önceki şekli.) (03.07.1940 tarih ve 3890 Sayılı Kanunun hükmüdür.) İlamı temyiz eden borçlu hükmolunan para veya eşyanın resmi bir mevkie depozito edildiğini ispat eder yahut hükmolunan para veya eşya kıymetinde mercice kabul edilecek menkul rehin veya esham veya tahvilat veya gayrimenkul rehin veya muteber banka kefalet gösterirse veya borçlunun hükmolunan para ve eşyayı karşılayacak malı mahcuz ise icranın geri bırakılması için Temyiz Mahkemesinden karar alınmak üzere icra memuru tarafından kendisine münasip bir mühlet verilir. Bu mühlet ancak zaruret halinde uzatılabilir.
Borçlu, Devlet veya muzahereti adliyeye nail bir kimse ise yukarıdaki fıkrada yazılı teminatın bulunduğunu isbata hacet kalmaksızın kendisine bu mühlet verilir.
Ücreti alakadar tarafından verilirse Temyiz Mahkemesi icranın geri bırakılması hakkındaki kararı icra dairesine telgrafla bildirir.
Nafaka hükümlerinde böyle bir mühlet verilemez.
Madde 0036: İcranın geri bırakılması için verilecek mühlet
(03.07.1940 tarih ve 3890 Sayılı Kanunla değişmeden önceki şekli.) (09.06.1932 tarih ve 2004 Sayılı Kanunun hükmüdür.) İcra emirlerinde yazılı müddetlere kanunen zammı lazımgelen müddetler mahfuz olduğu gibi ilami temyiz eden borçlu temyiz davasında haksız çıktığı takdirde hükmolunan şeyi eda ve teslim edeceğine dair kavi kefalet göstermiş yahut hükmolunan para ve eşyayı resmi bir mevkie depozito etmiş veya hasmı tarafından mal ve mülkleri haczedilmiş olduğunu ispat ederse icranın geri bırakılması için Temyiz Mahkemesinden karar alınmak üzere icra memuru tarafından kendisine münasip bir mühlet verilir.
Borçlu Devlet veya muzahereti adliyeye nail bir kimse ise yukardaki fıkrada yazılı teminatın bulunduğunu ispata hacet kalmaksızın kendisine bu mühlet verilir.
Ücreti alakadar tarafından verilirse Temyiz Mahkemesi icranın geri bırakılması hakkındaki kararı icra dairesine telgrafla bildirir.
Nafaka hükümlerinde böyle bir mühlet verilemez.
